نامه ای به یک فرشید

این عبارت "نامه ای به یک فرشید" را از نوشته ای از پوریا امانت گرفتم.
رفیق!
ندیدمت هنوز و دستم به تلفن نمی ره که بهت زنگ بزنم، اصلش همون پیام روز اول رو هم به سختی فرستادم. زنگ بزنم چی بگم؟ می دونی که متاسفم می دونی که دلم می خواست تو این روزها پیشت بودم نمی دونم به چه دردی می خوردم اگه بودم اما وسط مراسم ختم و غم و هزار چیز دیگه شاید می شد پنج دقیقه از یک چیز دیگه حرف بزنیم از یه چیز بی ربط از یه فیلم ... از مری اند مکس مثلن ... یه گوشه ای بریم یه سیگاری روشن کنیم و سکوت کنیم بعد من به قیافه ات نگاه کنم که می دونم تو خستگی و غم چه شکلی می شه ... بعد یهو بگم آقا راستی مری اند مکس رو دیدی؟ بعد پنج دقیقه بریم وسط نامه های مری ... بریم تو آپارتمان مکس ... بریم تو دنیای فیلمی و دیوونگی خودمون که هیچ دعوا و بحث و جدل کاری ای نتونست بگیردش ازمون ، که هیچ خستگی نتونست بگیردش ازمون ... می دونی یاد یه چیزی افتادم ... روزایی که جلسه بود و میومدی دفتر از چهار اینا دیگه دیر دیرام می شد که جلسه تون تموم شه و وایستیم توی حیاط و ده دقیقه بریم وسط فیلما ... از این شاخه به اون شاخه بپریم و هی یادمون بره حرف از کجا شروع شده بود ... و ای داد که این ده دقیقه ها از اون چیزایی هست که بد دلم براش تنگ شده ...
رفیق!
حالا اینجا من چی بگم برات؟ چی بگم بهت؟ جمعه می بینمت ... فکر کنم دست می دیم و روبوسی می کنیم و من ده دقیقه وسط آدمها می شینم و می رم ... آخرش هم شاید بگم غم آخرت باشه ... اما اونا ، اونایی نیست که بخوام بگم ... یعنی حرف همینه ... یعنی من واقعن دلم می خواد غم نبینی دیگه ... اما ، ما کی حرفمون رو مثل آدم بهم زدیم که این بار دفعه ی دومش باشه ؟ ما همیشه حرفهامون صحنه های فیلمها ست یا تیکه های موسیقی ... یعنی آدم کم می آره ، کلمه کم می آد ، همه چی لوس می شه ... می دونی که سریال بین شدم مدتیه ... سکانسی هست که شاید فیلمنامه اش اینجوری باشه :
Outside the hospital/night/ext.
George is standing in the dark. He is sad and a bit confused. He has just lost his father. Cristina comes close. She doesn’t know how to start.
Cristina: There is a club. I am so sorry you had to join the club.
George: I don’t know what to do in a world without him.
Cristina: yeah … it sucks …
They stand there for a while in silence …
رفیق!
یادشون گرامی ، خاطره شون ماندگار و عمر تو و خونواده ی دوست داشتنی ات دراز باد ...