در راه خانه به دفتر - صبح - بیرون جا

ضربان قلبم تند می شه ... بی خود لبخند می زنم ... بالا و پایین می خوام بپرم ... وقتی صدای دریا دادور توی گوشم می پیچه صبح ابری و خنک اسفند ... حال خودم رو از نگاه بقیه که از کنارم رد می شن می فهمم ... کاش می دونستن این قیافه ی خل خلی ای که می بینن داره چه لذت غریبی می بره با این صدای آسمانی ...